مقالات - دفتر امام جمعه شهرستان هرسین

مقالات ، نشریات ، تحلیل ها و...

مقالات - دفتر امام جمعه شهرستان هرسین

مقالات ، نشریات ، تحلیل ها و...

27آذر ماه سالروز شهادت روحانى مبارز شهید دکتر مفتح

بیست و هفتم آذر، سالروز شهادت فرزند حوزه و مدرس مجاهد دانشگاه، آیةالله دکتر مفتح است. این شهید حوزه و دانشگاه در 27 آذر ماه سال 1358 به دنبال تلاش مأیوسانه استکبار جهانى در جهت رویارویى با انقلاب اسلامى به‏دست گروهک آمریکایى فرقان به شهادت رسید. آیةالله مفتح در سال 1307 هجرى شمسى در همدان به دنیا آمد و از همان کودکى تحت تربیت پدر فاضل خویش حجةالاسلام حاج شیخ محمود مفتح قرار گرفت. در هفت سالگى پا به‏ دبستان نهاد و پس از اتمام دوره دبستان جهت فراگیرى معارف اسلامى به مدرسه مرحوم آیةالله العظمى آخوند ملا على معصومی همدانی رهسپار شد و در اندک مدتى دوره مقدمات علوم اسلامى را پشت سر نهاد. شهید مفتح در حالى که 15 یا 16 ساله‏ بود جهت تکمیل معلومات و استفاده از محضر علماى بزرگ، راهىِ قم گردید و به سرعت مدارج علم و کمال راپیمود. همچنین در علوم دانشگاهى نیز موفق به اخذ بالاترین مدرک علمى گردید و با نگاشتن رساله‏اى درباره‏نهج‏البلاغه، تحصیلات دانشگاهى را به پایان رساند. شهید مفتح پس از کسب معارف حوزه‏اى و معلومات دانشگاهى،در سنگر حوزه به تعلیم و تدریس پرداخت و در کنار این فعالیت، در دبیرستان نیز به تدریس مشغول گشته و میوه دانش‏را به مشتاقانش خالصانه عرضه مى‏کرد و در همین جهت بود که عملاً با حیله استعمار و ایادى داخلى‏اش در دورنگه‏داشتن دو قشر عمده و مؤثر جامعه؛ یعنى حوزه‏اى و دانشگاهى به مبارزه برخاست و از همان زمان تلاش وسیعى را درراه وحدت این دو قشر شروع کرد.

 

دانش‏ پژوهان و طلاب در کلاس و محضر درس ایشان، گذشته از علم‏آموزى، راه وروش مبارزه با ظلم و حیله استعمار را نیز فرا مى‏گرفتند.

در حقیقت، کلاسهاى درس ایشان یک کانون مبارزه علیه ظلم وستم نیز محسوب مى‏شد.

شهید مفتح همانقدر که به مبارزه علیه رژیم ستمشاهى اهمیت مى‏داد، به بالا بردن سطح‏معلومات و آگاهیهاى مختلف دانش‏پژوهان و طلاب نیز ارزش قائل شده و کسب آگاهى و بینش را پشتوانه محکمى‏براى ادامه مبارزه مى‏دانست.

مبارزات شهید مفتح

آیةالله مفتح در سالهاى 1340 تا 1342 در استان خوزستان خصوصاً شهرهاى آبادان، اهواز و خرمشهر به تبلیغ وروشن ساختن مواضع نهضت اسلامى پرداخت و سخنرانیهاى او بسیار شورانگیز و آگاهى‏بخش بود، به طورى که‏ساواک سخت وحشت‏زده شد و ورود ایشان را به استان خوزستان ممنوع کرد.

در همین رابطه عکسش را تکثیر و به‏ایستگاههاى راه‏آهن، فرودگاهها و حتى گاراژهاى مسافربرى نیز داده بود تا حتى‏المقدور از ورود این شخصیت مبارز به‏آن استان جلوگیرى شود.

شهید مفتح بعد از تبعید حضرت امام1 نیز با تلاش فزونتر و خستگى‏ناپذیر به مبارزه در ابعاد مختلف، بویژه روشن‏کردن اذهان جوانان و آشنا ساختن آنان به ظلم ستمشاهى پرداخت.

به همین جهت رژیم براى جلوگیرى از فعالیت‏روزافزون ایشان و محدود کردن محبوبیت این بزرگوار در بین جوانان؛ بخصوص دانش آموزان، اقدام به اخراج ایشان‏از آموزش و پرورش و تبعید به نقاط دور افتاده نمود.

پس از پایان دوره تبعید، ساواک از ورود ایشان به قم جلوگیرى کردو لذا مجبور به اقامت در تهران شد و با اقامت در تهران فصل دیگرى از زندگى سراسر مجاهده این بزرگوار شروع شد.

دانشگاه الهیات از وى دعوت کرد تا در آنجا به تدریس بپردازد.

شهید مفتح نیز به امید باز کردن جبهه‏هاى دیگر براى‏مبارزه با رژیم و شوق همکارى با استاد مطهرى که در آن زمان در آن دانشکده به تدریس مشغول بودند، دعوت راپذیرفت و به تعلیم و تربیت دانشجویان دانشکده پرداخت.

آیةالله مفتح ضمن تدریس در آن دانشکده، مبارزه را نیز در ابعاد گسترده‏ترى شروع کرد، به طورى که بعد از چندى‏ساواک متوجه گردید که برخى از مساجد و دانشکده‏هایى که شهید مفتح به آنها رفت و آمد داشت به صورت کانون‏مبارزه علیه رژیم درآمده‏اند.

لذا روز سوم آذرماه سال 1353 عوامل ساواک به مسجد قبا یورش برده و شهید مفتح وحضرت آیةالله خامنه‏اى را دستگیر نموده و مسجد را نیز تعطیل کردند.

شهید مفتح پس از آزادى از زندان بدون ذره‏اى سستى مبارزه را همچنان با شدت ادامه داد و فعالیتهاى خویش را درابعاد وسیعتر دنبال کرد تا آنکه در سال 56 نماز عید فطر را با حضور بیش از پنج هزار نفر برگزار نمود و در خطبه‏هاى‏نماز از امام امت1 با تجلیل تمام یاد کرد و مردم را بیشتر متوجه رهبرى بى‏نظیر ایشان نمود.

همچنین در سال 1357نماز عید فطر در تپه‏هاى قیطریه با شکوه فراوان به امامت ایشان برگزار شد و بعد از این نماز بود که تظاهرات گسترده ومیلیونى ملت قهرمان براى سرنگونى رژیم شاه آغاز گردید.

بعد از برگزارى این نماز و به دنبال آن در یوم الله 17شهریور، شهید مفتح بار دیگر دستگیر شد که مدت این دستگیرى چندان طولانى نشد و با اوج‏گیرى انقلاب اسلامى،شاه به آزاد ساختن زندانیان سیاسى از جمله ایشان مجبور گردید.

شهید مفتح منادى وحدت حوزه و دانشگاه

یکى از خصوصیات بارز شهید مفتح این بود که تلاش بیدریغ و دلسوزانه‏اى را در راه تحقق وحدت حوزه و دانشگاه‏مبذول مى‏داشت؛ به طورى که ایشان را مى‏توان یکى از منادیان بزرگ این راه دانست.

ایشان برخلاف سیاست دیرینه‏استکبار و مزدوران داخلى‏اش که سعى داشتند قشر تحصیل کرده و دانشگاهى را از محور و تجلیگاه دین، که حوزه‏علمیه باشد، دور نگه دارند، در راه آشنا ساختن دانشگاهیان به دین و نزدیک نمودن آنها به حوزه، عاشقانه فعالیت‏مى‏نمود و تا آخرین روز زندگى‏اش، که روز وحدت حوزه و دانشگاه نام گرفت، هرگز از این امر مهم غفلت نکرد.

مسؤولیتهاى شهید پس از انقلاب

شهید مفتح بعد از پیروزى انقلاب اسلامى در سمت‏هاى مختلف به انجام وظیفه پرداخت و همچون گذشته زندگى‏خویش را وقف اسلام نمود.

با تشکیل شوراى انقلاب از طرف امام خمینى(ره) به عضویت این شورا درآمد و به هنگام بازگشت شکوهمند امام به‏میهن، در کمیته تدارک استقبال از امام(ره) شرکت داشت.

بعد از پیروزى انقلاب براى تشکیل کمیته‏هاى انقلاب اسلامى‏فعالیت چشمگیرى نمود و خود سرپرستى کمیته منطقه 4 تهران را به عهده داشت.

آخرین مسؤولیت شهید مفتح‏سرپرستى دانشکده الهیات و عضویت در شوراى گسترش آموزش عالى کشور بود که بخوبى در این سنگر انجام وظیفه‏نمود.

تألیفات شهید

شهید مفتح از شخصیتهاى برجسته علمى محسوب مى‏شد و از او تألیفات باارزشى به جا مانده است.

مهمترین اثر این‏شهید بزرگوار حاشیه‏اى است بر «اسفار» ملا صدرا.

برخى از آثار این شهید عبارتند از:

کتاب روش اندیشه در علم‏منطق، ترجمه تفسیر مجمع البیان، مقاله وحدت روحانى و دانشگاهى، مقالات متعدد در مجلات مکتب اسلام،مکتب تشیع، معارف جعفرى و...

عمر پربرکت این شهید بزرگوار در راه تبلیغ و ترویج اسلام در میان اقشار مختلف مردم بویژه نسل جوان و دانشجویان‏سپرى شد و او یک لحظه در این تلاش و جهاد مقدس آرام نگرفت.

سرانجام پس از عمرى تلاش و جهاد مستمر و خستگى‏ناپذیر در راه تبلیغ دین، در روز 27 آذر 1358 به همراه دوپاسدار جان برکف خود توسط گروهک منحرف فرقان به شهادت رسید و در جوار رحمت حق آرمید.

روز شهادت‏شهید مفتح به مناسبت فعالیتهاى چشمگیر آن شهید بزرگوار در راه تحقق وحدت بین حوزه و دانشگاه »روز وحدت‏روحانى و دانشجو« نامگذارى شد.